Waarde broederschap, Hedenmiddag zijn wij bijeen om in deze tijd waarop we op in de natuur het meeste licht maar waar we in de cultuur veel minder licht dreigen te zien. Steeds weer spreken wij het vertrouwen uit dat de duisternis het licht niet heeft overwonnen. Maar als we om ons heen kijken is daar niet veel hoop op voor de beschouwer.
De media overspoelen ons met alarmerende berichten over ongeveer alles wat ons ter harte gaat. We leven in een informatie-tijdperk. En die wordt wordt over ons uitgestrooid. De hoeveelheid informatie in woord en geschrift die in de geschiedenis van de mensheid is geproduceerd wordt nu per twee dagen verspreid. Met andere woorden meer dan 5000 jaar informatie wordt nu iedere twee dagen geproduceerd. Helaas kunnen we niet stellen dat de betrouwbaarheid eveneens is toegenomen. Integendeel, alle informatie die op ons afkomt moet gewogen en beoordeeld worden op haar merites.
Hoe kan een vrije denker nog overeind blijven als hij gehinderd wordt door te moeten denken in een tijd met een lawine aan (oncontroleerbare) informatie. Onnoembare hoeveelheden visuele en hoorbare prikkels. Die vaak enerzijds vaak overdreven negatief of anderzijds overdreven positief en wervend is. Wij, opgegroeid in de 20e eeuw hebben de neiging om onze autonomie, onze persoonlijke kwaliteiten en de ontwikkeling daarvan, te zien als het belangrijkste goed. Maar is dat nog wel reëel? Als er geen universele wetenschappers meer kunnen bestaan, hoe kan ik dan nog verwachten wel zelf en alleen te ordenen van alles wat op mijn weg komt.
Wellicht ligt er een antwoord in het denken vanuit een andere optie.De optie van de verbinding. Ik denk dat verbinding tussen mensen een basisprincipe is en de belangrijkste voorwaarde voor een betere toekomst. Als individu, gemeenschap, land en wereldburger kunnen wij alle uitdagingen aan, als we dat maar doen vanuit gezamenlijkheid. Streven naar meer verbinding in alle lagen van de maatschappij uitgaande van de volgende vier aandachtspunten : · Geloof in verbinding met jezelf. · Dat betekent dat ieder individu voor zichzelf vaststelt wat hij wil en kan. Mensen die beter weten wat ze willen en wat ze kunnen zijn beter in staat zich te verbinden met anderen. · Verbind je actief met andere mensen.
Dat betekent dat we ten eerste openstaan voor andere mensen en andere ideeën. Ten tweede tonen we belangstelling voor andere mensen. Ten derde zijn we kritisch, zowel naar anderen toe als naar onszelf.
• Roep onze onze leiders op om gehoor te geven aan onze oproep tot verbinding. Vraag hen om te stoppen met polariseren en om op een proactieve manier hun invloed aan te wenden om conflicten te beëindigen. Een echte leider verbindt, niet alleen zijn of haar medestanders maar ook zijn of haar tegenstanders.
• Leef en handel volgens de principes van verbinding. De beste manier om verbinding te stimuleren is door zelf te ervaren wat de voordelen zijn van een verbonden leven en een verbonden wereld. En dat anderen voor te leven. We hebben dat gedaan het afgelopen jaar door ons thema: De Teleurstelling. Velen van U hebben daar een inleiding over gehouden en ieder van u heeft gecompareerd, in verbinding meegedacht met die inleiders.
Ik breng u in herinnering vorige week toen we met elkaar compareerden over de teleurstelling als evolutionair voordeel. We stelden vast dat wij als mens er nog maar net zijn in de tijd en dat evolutionair voordeel ons heeft gebracht tot waar we nu zijn. In de honderdduizenden jaren dat we rondzwierven over de savannes hebben we ons ontwikkeld tot wie we nu zijn. Vrije mannen van goede naam die regelmatig bijeenkomen, binnen de getande rand van onze broederschap, om na te denken over onszelf, in verbinding met de ander. Want u en ik, wij staan op dit moment, in deze tijd op onze plek in de eeuwigheid. En staan voor de geweldige taak om dat wat ons voorging te evalueren en door in het hier en nu te leven de voorwaarden te scheppen voor hen die na ons komen. Een taak voor ons in de eeuwigheid. Het licht schijnt in de duisternis,als wij dat willen ontsteken want het komt op U aan.
Tenslotte wil ik u dit gedicht meegeven:
vandaag
welkom in
mijn hoofd ik draag
een hoofd als een handicap geen
vijand bleef er voor mij over maar diep
van binnen louter de
gelegenheid gevangen
zit ik als een rat ik was
van plan een heldenstuk te schrijven van
koninklijke kunst de
waarheid is maar één
ding kan ze bij een
vijand zonder handvat uit
nutteloze noodzaak en als ik
verstijf op mijn savanne maar zet mijn voeten naast elkaar leg mijn rechterhand hier op mijn hart en zie U aan, in Uw gezicht.
Ik vraag u slechts:
laat dit de lente zijn van koninklijke kunst.
Achtbare
meester ik hoop hiermede aan uw verzoek te hebben voldaan. Redenaar van Loge De Waare Broedertrouw, Gerrit van Rossem. * met dank aan Ramsey Nassr
|
Lezingen > voorbeeldlezingen >